آداب معاشرت از دیدگاه آیات و روایات

چکیده

نویسنده

موضوع

واژه آداب به معنای عادات و رسوم و معاشرت به معنی با هم زندگی کردن می‌باشد.

آداب معاشرت از بایدها و نبایدهایی تشکیل شده که افراد در ارتباط با یکدیگر رعایت می‌کنند، از آنجایي که انسان به انس و الفت با دیگران نیازمند است ملزم می‌باشد که با همنوعان خود ارتباط برقرار کند و از چگونگی معاشرت با دیگران مطلع گردد.

بر هر انسان مسلمانی واجب است که بداند در همه لحظات زندگی چه رفتار واعمالی را انجام دهند که منجر به سعادت شود. آموختن مکارم و محاسن اخلاقی آداب معاشرت در زندگی فردی و اجتماعی افراد از دید اسلام واجب و در بسیاری از موارد عبادت و تر ک آن گناه محسوب می‌شود. اسلام سبک خاصی از معاشرت و ارتباطات اجتماعی را ارائه می‌دهد. اسلام هر معاشرتی را توصیه نمی‌کند، بلکه برخی از معاشرت‌ها را زیان‌بار و مخرب و بعضی دیگر را سفارش به انجام آن می‌کند.

معاشرت براساس دین و دینداری و برپایه اخلاق و محبت بنا شده است و در حقیقت هماهنگی با همه نظام خلقت است و سبب مجذوب و محبوب شدن خدا و اولیای الهی می‌شود.رعایت کردن آداب معاشرت در زندگی فردی واجتماعی در دنیا و آخرت آثار مطلوبی را برجا می‌گذارد و متقابلاً ترک آن نتایج نامطلوبی را به دنبال دارد که با استناد به ادله نقلی موجود در این تحقیق بیان خواهد شد.

کلیدواژه: آداب، معاشرت، رفتار، روابط

آسیه شیرویه

آداب معاشرت از دیدگاه آیات و روایات